Neosvojiva tvrđava bila je ove jeseni „Dolina šešira“, teren fudbalera Velike Krsne. U okviru Prve beogradske lige na svom terenu nisu doživeli poraz, čak su i favorizovanim ekipama iz Kaluđerice i Vrčina oduzeli po dva boda. Kršljani su u 13 utakmica ostvarili osam remija, tri pobede i prema očekivanju, dva poraza, oba na gostovanju, protiv prvoplasirane Šumadije 1962 i drugoplasirango Boleča.
Za ekipu iz Velike Krsne nastupaju uglavnom igrači iz sela. NJih predvode trojica 28-godišnjaka koji su fudbalsku školu učili u Radničkom PDM, u pitanju su Tomislav Gajić, Mladen Milivojević i Stefan Ristić, kao i oba golmana Milovanović i Vlajić uz već iskusnog Nikolu Petrovića iz uz veliku podršku ostalih igrača, pravili su velike probleme, čak i vodećim ekipama.
– Već duži niz godina Velika Krsna igra važnu ulogu u Mladenovačkom fudbalu. Stalno smo članovi Beogradske lige, ranije bili i zonaši. Jedna smo od retkih ekipa gde igraju igrači koji žive u selu, verovatno je i to jedan od razloga dobrih igara i rezultata. Doživeli smo samo dva poraza ove jeseni i to od najboljih, Šumadije 1962 i Boleča. Odigralli smo čak osam utakmica nerešeno. Očekujemo još bolje igre u prolećnom delu prvenstva – potpuno su jasni Gajić i Milivojević.
Velika Krsna je jedno od većih sela u Mladenovačkčom regionu, pa je veliki broj ljubitelja fudbala, još od osnivanja fudbalskog kluba, koji se tada zvao Zmaj pratio njihove utakmice, nosio je zelene dresove. Uglavnom su to bili stariji ljudi i gotovo svi su nosili šešire i bili su neverovatno bučni, pa je zbog toga stadion dobio naziv Dolina šešira, što je ostalo do dana današnjeg.